Monday, December 14, 2009

Ύμνος στη μουσική



Μουσική στο μυαλό μου

μια νυχιά στη μαύρη εικόνα της ρουτίνας μου
Ήχος κομματιασμένων ελπίδων
παραφωνία μιας καλόστρωτης ευτυχίας
Επαναλήψεις των ρυθμών
σαν χτύποι της καρδιάς μου
Οι άνεμοι της νότας
σαν τα μεσημέρια της ψυχής μου
Τίποτα σ'αυτόν τον κόσμο δεν είναι
όπως οι διακαείς μου πόθοι σχεδιασμένοι
πάνω στις φωνές τους.
Ίσως μια μέρα καταλάβουμε πως αυτή
είναι ο ήλιος της ψυχής μας,
η ανάμνηση των ονείρων μας,
η λύτρωση του δικού μας κυνηγητού.
Ίσως, λέω ίσως, επιτέλους αντιληφθούμε
πως αυτή είναι η κόνξα μας
στο ατράνταχτο ύφος των μεγάλων.

No comments:

Post a Comment